- tępiciel
- сущ.• истребитель* * *♂ истребитель (вредителей etc.)* * *мистреби́тель (вредителей и т. п.)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
tępiciel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek, który coś lub kogoś tępi, niszczy, zwalcza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był zaciekłym tępicielem zła. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tępiciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i rzad. «ten, kto tępi, niszczy, zwalcza coś» … Słownik języka polskiego
ichneumon — m IV, DB. a, Ms. ichneumonnie; lm M. y 1. zool. «Herpestes ichneumon, ssak drapieżny z rodziny łasz, o ciele wydłużonym, nogach krótkich z silnymi, niewysuwalnymi pazurami, żyjący w północnej Afryce i Azji Mniejszej; bywa hodowany jako tępiciel… … Słownik języka polskiego